Każdy z kolegów po fachu zdaje sobie sprawę, iż ciągłość produkcji zostaje zachowana dzięki określonej ilości narzędzi danego rodzaju i wymiaru. Liczba ta, zwana rezerwą obrotową, obliczona jest na podstawie norm zużycia narzędzi i nie powinna być ona zbyt duża, gdyż powoduje to niepotrzebne zwiększenie narzędziowego funduszu obrotowego
Znamy kilka metod planowania zużycia narzędzi skrawających
1. Metoda statystyczna
Opiera się na statystyce zużycia narzędzi prowadzonych przez poszczególnie wypożyczalnie.
Planowanie miesięczne zużycia danego typowymiaru narzedzia Pzn oblicza się ze wzoru:
Pzn= Zr/12 *M/Ms
gdzie:
Zr- roczne zużycie danego narzędzia,
M- przewidywana liczba godzin pracy narzędzia na określonej obrabiarce lub grupie obrabiarek w określonym okresie czasu,
M- liczba przepracowanych godzin przez dane narzędzie w tym samym okresie czasu statystycznego
Metoda ta jest mało dokładna ze względu na odchylenie w asortymencie stosowanych narzędzi oraz błędy statystyki.
Natomiast może być stosowana przy produkcji jednostkowej lub małoseryjnej podobnych wyrobów.
2. Metoda współczynników statystycznych
Polega na określeniu czasowego wykorzystania narzędzi na podstawie dwóch współczynników.
ka- współczynnik średniego wykorzystania obrabiarki wyrażającego stosunek czasu pracy obrabiarki to do funduszu czasu produkcyjnego tp.
ka=to/tp
kb- współczynnik udziału narzędzia, wyrażającego stosunek czasu pracy danego rodzaju narzędzia tgł do czasu pracy obrabiarki to
kb=tgł/to
Źródło: Poradnik narzędziowca
