1. Otwór
Analizę zagadnienia zacznijmy od otworu. Jego trzy najbardziej podstawowe cechy to:
- średnica
- głębokość
- jakość (tolerancja, wykończenie powierzchni, prostoliniowość)
Rodzaj otworu oraz wymagania w zakresie tolerancji decydują o wyborze narzędzia. Na jakość wiercenia mogą mieć wpływ nieregularne lub ustawione pod kątem powierzchnie wejścia/ wyjścia oraz przecinanie się otworów. Patrz strona E 20.
2. Przedmiot obrabiany
Po rozpatrzeniu właściwości otworu, należy ocenić obrabiany przedmiot:
- Czy materiał posiada właściwości ułatwiające łamanie wiórów?
- Czy przedmiot obrabiany jest stabilny lub czy występują przewężenia, które mogą powodować powstawanie drgań?
- Czy potrzebne jest przedłużenie narzędzia, aby dostać się do powierzchni, w której ma być wiercony otwór?
- Czy część może być zamocowana? Jakie problemy związane ze stabilnością powinny być uwzględnione?
- Czy oś obrotu przedmiotu pokrywa się z osią otworu, a tym samym czy otwór może być obrabiany wiertłem nie obracającym się?
Wielkość partii – masowa produkcja otworów, która wymaga użycia odpowiednio dostosowanego narzędzia w celu maksymalnego zwiększenia wydajności, czy otwór pojedynczy?
3. Obrabiarka
Kilka najważniejszych cech obrabiarki rozpatrywanych pod kątem obróbki otworów:
- stabilność, moc, moment obrotowy (w szczególności do większych wierteł)
- lepsze odprowadzanie wiórów można uzyskać poprzez:
- poziome wrzeciono
- wewnętrzne doprowadzanie chłodziwa
- wiertło nie obracające się
- czy prędkość wrzeciona (obr/min) jest wystarczająca do małych średnic?
- czy pojemność zbiornika chłodziwa jest wystarczająca dla wierteł o dużej średnicy?
- czy ciśnienie chłodziwa jest wystarczające dla wierteł o małej średnicy?
ŹRÓDŁO: PORADNIK OBRÓBKI SKRAWANIEM (TOCZENIE – FREZOWANIE – WIERCENIE – WYTACZANIE – SYSTEMY NARZĘDZIOWE )