Obrabialność stali różni się w zależności od zawartości pierwiastków stopowych, obróbki cieplnej oraz procesu wytwarzania (stal kuta, odlewana, itp.) W jaki sposób produktywnie obrabiać taki materiał przyjżyjmy się poniżej:
Stal węglowa (niestopowa)
Klasyfikacja materiału: P1.x
Stal niestopowa obejmuje stal o zawartości węgla do 0,55%. Przy stalach niskowęglowych (<0.25%), należy zachować specjalną uwagę ze względu na trudność łamania wiórów oraz skłonności do przywierania (narost na krawędzi). Dla stali niestopowych o wyższej zawartości węgla, własności obróbki są bardziej podobne do stali niskostopowych.
Kontrola wiórów:
W celu uzyskania kontroli wiórów, należy stosować głębokości skrawania większe niż wielkość promienia naroża. Wybierać kąt przystawienia możliwie najbliższy
90°. Należy unikać promieniowego toczenia wstecznego.
W celu uzyskania największego możliwego posuwu, najlepiej stosować płytki Wiper. Geometrie –LC oraz –WL są zoptymalizowane do stali niskowęglowych.
Parametry skrawania:
Stosować wysoką prędkość skrawania, w celu uniknięcia narostów na krawędzi
płytki, które mogą wywierać niekorzystny wpływ na wykończenie powierzchni oraz
trwałość narzędzia. Gatunki o ostrych krawędziach i geometriach, oraz gatunki
z cienkimi pokryciami, np. GC2025 lub GC1515 zmniejszą skłonność do przywierania
i zapobiegną pogorszeniu jakości krawędzi.
Przy małej głębokości skrawania lub niskich posuwach, w celu uzyskania najlepszego
skrawania, zawsze należy używać płytek szlifowanych z dodatnią geometrią i małym
promieniem naroża.
Stal niskostopowa
Klasyfikacja materiału: P2.xStale niskostopowe są najbardziej powszechnym na rynku materiałem poddawanym obróbce skrawaniem. Grupa obejmuje materiały miękkie i hartowane (poniżej 50 HRc). Skrawalność stali niskostopowych zależy od składu stopu oraz obróbki cieplnej (twardość). Dla wszystkich materiałów z grupy, najbardziej powszechnymi mechanizmami zużycia są zużycie kraterowe oraz starcie na powierzchni przyłożenia. Dla nieutwardzonych stali niskostopowych, pierwszym wyborem jest seria gatunków GC4200 oraz geometrie wiper. Materiały hartowane wydzielają więcej ciepła w obszarze skrawania i z tego powodu odkształcenie plastyczne jest powszechnym mechanizmem zużycia. Dlatego wymagana jest dodatkowa odporność termiczna i na starcie powierzchni przyłożenia, a ponad to do tych operacji zalecane są gatunki płytek wykorzystywane w obróbce żeliwa.
Stal wysokostopowa
Klasyfikacja materiału: P3.x
Stale wysokostopowe obejmują stale węglowe o całkowitej zawartości dodatków stopowych ponad 5%. Grupa obejmuje materiały miękkie i hartowane (poniżej 50 HRc). Skrawalność zmniejsza się wraz z rosnącą zawartością dodatków stopowych oraz twardością.
Tak jak dla stali niskostopowych, pierwszym wyborem jest seria gatunków GC4200
oraz geometrie wiper. Stale o zawartości pierwiastków stopowych większej niż 5%
i twardości do 450 HB nakładają dodatkowe wymagania odporności na odkształcenia
plastyczne oraz wytrzymałość krawędzi, dlatego też gatunki wykorzystywane w
obróbce żeliwa często są dobrym wyborem.
Dostarczanie chłodziwa w CoroTurn® HP
W celu zwiększenia parametrów skrawania i poprawy kontroli wiórów, może być stosowany system CoroTurn HP, szczególnie do stali o niskiej zawartości węgla. Może on również być stosowany w stalach twardych, w celu zmniejszenia zużycia kraterowego
oraz odkształceń plastycznych.
Źródło: Sandvik „Poradnik obróbki skrawaniem”
